Πόσο συχνά κάνεις παύση για να σκεφτείς: «Αγαπώ πραγματικά αυτό που είμαι;»
Ζούμε σε έναν κόσμο που συχνά μας πιέζει να είμαστε «τέλειοι», να αποδείξουμε την αξία μας και να κρύψουμε τα τρωτά μας σημεία. Αλλά η αλήθεια είναι αυτή: Η αποδοχή του εαυτού σου είναι η πιο απελευθερωτική πράξη που μπορείς να κάνεις.
Τι σημαίνει αποδοχή του εαυτού;
Δεν σημαίνει ότι συμβιβάζεσαι με τις αδυναμίες σου. Σημαίνει ότι τις αναγνωρίζεις, τις κατανοείς και εργάζεσαι πάνω τους με αγάπη. Είναι η ικανότητα να κοιτάζεις τον καθρέφτη και να λες: «Εδώ είμαι. Ατελής αλλά μοναδικός. Και αυτό είναι εντάξει.»
Πώς να ξεκινήσεις:
Γίνε ο καλύτερος φίλος του εαυτού σου. Μίλησε στον εαυτό σου όπως θα μιλούσες σε κάποιον που αγαπάς.
Εστίασε στα δυνατά σου σημεία. Τι σε κάνει να ξεχωρίζεις; Επένδυσε χρόνο και ενέργεια σε αυτά.
Δράση, όχι τελειότητα. Κάνε μικρά βήματα κάθε μέρα για να εξελιχθείς, χωρίς να περιμένεις να είσαι «τέλειος» για να ξεκινήσεις.
Συγχώρεσε τον εαυτό σου. Τα λάθη είναι μέρος της ανάπτυξης. Είναι αποδείξεις ότι προσπαθείς.
Θυμήσου: Όσο περισσότερο αποδέχεσαι τον εαυτό σου, τόσο πιο αυθεντικά θα ζεις και τόσο πιο θετικές σχέσεις θα δημιουργήσεις!
Μήπως ήρθε η ώρα να κάνεις το πρώτο βήμα ;;
Σήμερα, διάλεξε μια πράξη αγάπης προς τον εαυτό σου…
Ίσως είναι μια βόλτα στη φύση, ένας καφές με φίλους ή απλώς ένα λεπτό να πεις: «Είμαι περήφανος/η για μένα.»